شعرِ شببه مناسبتِ سالگردِ قتلِ پوینده و مختاری (نوزدهِ آذرماه)
پیمان فاضلی
« شب»
از اینجا
که پایِ شبآلودهام را در بُهتاش احضار میکنم
شب،
از اینجا آغاز میشود
که من بیدریغ میشوم.
در دستهایام طالع شدم
در پرواز
در عشق،
تا دریافتم
که شب
از اینجا آغاز میشود؛
دُرُست از همینجا که با دستهایام
- من-
پرندههایِ عاشق را
به خاک میسپارم.
۱ نظر:
پیمان جان شعر زیبای ات را دوست داشتم. از نظر من مفهومِ شعرِ تو زمانی آشکار می شود که دوباره خوانی شود؛ چراکه در قسمتِ آخرِ شعرت، به ارتباطِ موضوعیِ اجزایِ شعر می رسیم.
یاد این عزیزان همیشه زنده باد!!!
ارسال یک نظر