سه شعر و طرح از «نیلوفر.م»

 

1)

به سراشیبی
کوبیده شدم
به سرعت​ام نگاه نکنید
به قعر می​روم
گم می​شوم.
میخ هم
حرکت دارد
دستِ کم
           در زمان.

2)

باد
خود
می​دانست
باور پنجره را
که همیشه

             به نَوَزیدنِ

                            باز بود.
پنجره
از روییدنِ من درد کشید
باد        مرا با خود برد.

3)

گاه
راه​ها
یاری​مان می​کنند
دور شویم.
آن​چه
از پیش
ما را فرا می​خواند
به بازگشت
              هجوم می​آورد.